هنر و ادبیات

کلاری تورپ می نویسد: از لوتوس سفید تا آخرین بازمانده ها، پیام های مخفی اغلب در سکانس های نمادین افتتاحیه تلویزیون تعبیه می شوند.

برادشاو در یک تانک و توتو که توسط اتوبوس در حال عبور پاشیده می شود. تونی سوپرانو با شورت خود در نیوجرسی در حال گشت و گذار، سیگار برگ از دهانش آویزان است. تاجر بی‌چهره مردان دیوانه که از آسمان سقوط می‌کند، از آسمان‌خراش‌ها و بیلبوردهای تبلیغاتی گذشته است. نقشه مکانیکی وسیع وستوروس.

برنامه‌های تلویزیونی عالی در حافظه شما باقی می‌مانند، اما تیتراژ آغازین آن‌ها هم همینطور - و در حال حاضر، ما در عصر طلایی برای آنها هستیم. سری اخیر نیلوفر سفید را ببینید، شامل یک سکانس 90 ثانیه ای از نقاشی های دیواری ایتالیایی مملو از استعاره ها و سرنخ هایی برای این سریال که به اندازه خود نمایش تبدیل به یک موضوع صحبت شد - و یک آهنگ موضوعی که تبدیل به یک کلوپ بعید شده است. سرود یا مونتاژ Succession از فیلم‌های ویدیویی خانگی خانواده روی، همراه با موسیقی برنده جایزه امی نیکلاس بریتل. یا انیمیشن CGI هیجان انگیز درام دیستوپیایی محل کار Severance، یک اثر هنری مستقل برای خودش.

علی‌رغم فراگیر بودن دکمه «پرش مقدمه» (که نتفلیکس می‌گوید کاربرانش 136 میلیون بار در روز فشار می‌دهند) - یا شاید به دلیل آن - دنباله‌های اعتبار باز به طور فزاینده‌ای غیرقابل رد شدن هستند. ما راه درازی را با عکس‌های سه‌طرفه شخصیت‌های دالاس طی کرده‌ایم – همان‌قدر که نمادین بود.

از آنجایی که تعداد تلویزیون های پیشنهادی به طور فزاینده ای بسیار زیاد می شود، سازندگان و شبکه ها می خواهند نمایش هایشان از همان ابتدا دارای یک نقطه تفاوت باشد. آن 60 ثانیه در شروع یک اپیزود حال و هوا را ایجاد می کند و شما را برای دنیایی که قرار است وارد آن شوید آماده می کند.

در مورد The Last of Us که ماه گذشته اکران شد، آن جهان یک منظره پسا آخرالزمانی بود که توسط یک بیماری همه گیر قارچی ویران شده بود که بسیاری از جمعیت را به موجوداتی شبیه زامبی تبدیل می کند - بخشی انسان و بخشی دیگر قارچ وحشتناک. اقتباسی از یک بازی ویدیویی بسیار موفق، چیدمان نمایش قبلاً برای بسیاری آشنا بود. اما برای کسانی که هرگز این بازی را انجام نداده‌اند، تیتراژ ابتدایی سریال به آنها سرنخ‌هایی می‌دهد.

کلاری تورپ می نویسد: از لوتوس سفید تا آخرین بازمانده ها، پیام های مخفی اغلب در سکانس های نمادین افتتاحیه تلویزیون تعبیه می شوند.

برادشاو در یک تانک و توتو که توسط اتوبوس در حال عبور پاشیده می شود. تونی سوپرانو با شورت خود در نیوجرسی در حال گشت و گذار، سیگار برگ از دهانش آویزان است. تاجر بی‌چهره مردان دیوانه که از آسمان سقوط می‌کند، از آسمان‌خراش‌ها و بیلبوردهای تبلیغاتی گذشته است. نقشه مکانیکی وسیع وستوروس.

برنامه‌های تلویزیونی عالی در حافظه شما باقی می‌مانند، اما تیتراژ آغازین آن‌ها هم همینطور - و در حال حاضر، ما در عصر طلایی برای آنها هستیم. سری اخیر نیلوفر سفید را ببینید، شامل یک سکانس 90 ثانیه ای از نقاشی های دیواری ایتالیایی مملو از استعاره ها و سرنخ هایی برای این سریال که به اندازه خود نمایش تبدیل به یک موضوع صحبت شد - و یک آهنگ موضوعی که تبدیل به یک کلوپ بعید شده است. سرود یا مونتاژ Succession از فیلم‌های ویدیویی خانگی خانواده روی، همراه با موسیقی برنده جایزه امی نیکلاس بریتل. یا انیمیشن CGI هیجان انگیز درام دیستوپیایی محل کار Severance، یک اثر هنری مستقل برای خودش.

علی‌رغم فراگیر بودن دکمه «پرش مقدمه» (که نتفلیکس می‌گوید کاربرانش 136 میلیون بار در روز فشار می‌دهند) - یا شاید به دلیل آن - دنباله‌های اعتبار باز به طور فزاینده‌ای غیرقابل رد شدن هستند. ما راه درازی را با عکس‌های سه‌طرفه شخصیت‌های دالاس طی کرده‌ایم – همان‌قدر که نمادین بود.

از آنجایی که تعداد تلویزیون های پیشنهادی به طور فزاینده ای بسیار زیاد می شود، سازندگان و شبکه ها می خواهند نمایش هایشان از همان ابتدا دارای یک نقطه تفاوت باشد. آن 60 ثانیه در شروع یک اپیزود حال و هوا را ایجاد می کند و شما را برای دنیایی که قرار است وارد آن شوید آماده می کند.

در مورد The Last of Us که ماه گذشته اکران شد، آن جهان یک منظره پسا آخرالزمانی بود که توسط یک بیماری همه گیر قارچی ویران شده بود که بسیاری از جمعیت را به موجوداتی شبیه زامبی تبدیل می کند - بخشی انسان و بخشی دیگر قارچ وحشتناک. اقتباسی از یک بازی ویدیویی بسیار موفق، چیدمان نمایش قبلاً برای بسیاری آشنا بود. اما برای کسانی که هرگز این بازی را انجام نداده‌اند، تیتراژ ابتدایی سریال به آنها سرنخ‌هایی می‌دهد.